City of Innovation / Miasto Innowacji

•

Follow Following Unfollow

Masters degree diploma ,,City of Innovation"

author: mgr inż. arch Katarzyna Luiza Krasowska

thesis supervisor: dr inż. arch. Adam Jakimowicz

Bialystok University of Technology, Architecture Faculty

projekt dyplomowy magisterski ,,Miasto Innowacji"

autor: Katarzyna Luiza Krasowska

promotor: dr inż. arch. Adam Jakimowicz

Politechnika Białostocka, Wydział Architektury

The purpose of the project was to clarify the definition of “Smart city” - architecture related to education - and then design the compound of Białystok Science and Technology Park according to definition established before. In addition, the project attempt to answer the real need for the development
of Park to produce the scientific and industrial center of Białystok in the form of City of Innovation, in the context of the medium of inventiveness
and human thought.

Architectural concept of Educational Center / Koncepcja architektoniczna Centrum Edukacyjnego

For the purposes of the paper, the concept of smart city was formed as the need to integrate and harmonious synchronization of people and technology with the space of activity and the broadly defined cooperation (social, administrative, technological, architectural, economical).This is accomplished through a network made of links and reliance which shape the form of city of innovation as one, working body, consisting of individual units. A literal space of connections was formed with the corridors of communication - connectors which are integral part of the collection and identification of space, cohesive whole complex of Park’s buildings (new and existing). These connectors streamline the flow of individuals between objects. Due to the flow of the colliding bodies, exchanging information and experience among themselves, the space is designed to stimulate creativity. This was accomplished through
the mixing the internal of the building with the outside, using a combination of different functions in a single institution and designing the aforementioned communication corridors linking objects.

The shape of the building has raw, monumental character with the space that permeates the environment using glass connectors, large surface translucent glass panes, part suspended above the ground and the supporting wall directing the interior square. Formally the planning concept places
the new complex of buildings in the shape taken from the existing building, which is a mirror image of the axis of the internal road. The buildings facing
the Kuroń Street are forming the frontage. They were separated using a grid of paths passing smoothly into the body of the building of the Education Center through the symbolic gate, which symbolizes an alternative world of space science.

The positive side of development of the project’s area is putting it into the active life of the city, which may result in stimulation of interest in knowledge
and science, promotion of creative activity and encouraging people to organize their own economic initiatives, which may result in creating new places
of work.

Location in North East Poland, Białystok City / Lokalizacja w północno-wschodniej Polsce, Białystok

1. Location od Economy Parks (Science Parks) in Poland / Rozmieszczenie Parków Ekonomicznych na obszarze Polski

2. Location of Universities and Bialystok Science and Technology Park (BSTP) / Lokalizacja uczelni wyższych oraz Białostockiego Parku Naukowo Technologicznego(BPNT)
na mapie Białegostoku

Teren opracowania znajduje się w południowej części Białegostoku w dzielnicy Dojlidy. Wyznaczony zostaje ulicami: Kuronia, Borsuczą, Żurawią, Myśliwską. Stanowi część istniejącą
z zespołem budynków Białostockiego Parku Naukowo-Technologicznego oraz działkę ulokowaną w bezpośrednim jego sąsiedztwie. Wzdłuż ulicy Kuronia zaczyna tworzyć się dzielnica produkcyjno-naukowo miasta Białystok. Generuje to obecność Parku, sąsiedztwo uczelni wyższych i obecność Suwalskiej Specjalnej Strefy Ekonomicznej- Podstrefy Białystok (94 ha), która usprawnia proces powstawania nowych inwestycji. Park dysponuje rozległymi terenami inwestycyjnymi z możliwością sprzedaży na rzecz przedsiębiorstw
o innowacyjnym i przedsiębiorczym charakterze. W opracowaniu wybrano teren znajdujący się w bezpośrednim sąsiedztwie BPNT, jako możliwą strefę jego rozbudowy, w celu stworzenia centrum tworzącej się dzielnicy.

Występuje tło w postaci sąsiedztwa budynku Sądu, uczelni wyższej, obiektów przemysłowo-naukowych, domów jednorodzinnych, mieszkalnictwa wielorodzinnego, lasu oraz rozległych terenów zielonych, obszarów niezagospodarowanych powoduje odbieranie obszaru jako strefy chaotycznej w sferze przekształceń. Obszar sprawni skomunikowany z centrum miasta (komunikacja samochodowa, piesza, rowerowa, autobusowa).

1. Location of Investment Area BSTP along Kuronia street in Bialystok / Lokalizacja terenów inwestycyjnych BPNT wzdłuż ulicy Kuronia w Białymstoku

2. Scheme of location, planned development, urban and architecture concept area nearby BSTP / Schemat lokalizacji oraz przeznaczenia obszarów w sąsiedztwie BPNT

Aktualnie proponowany rozkład funkcji oraz liczne tereny niezagospodarowane stanowią możliwość utworzenia całej dzielnicy praktycznie od podstaw, opartej o fundament funkcjonowania Parku, celem utworzenia jednolitego i spójnego obszaru. Szczególnie wyraźnie potencjał swobodnego kreowania obszaru można zauważyć na widoku obszaru z lotu ptaka. Potencjałem rozwoju jest ewentualne sąsiedztwo lotniska, gdyż podniosłoby to rangę miejsca do przestrzeni ponadregionalnej.

Bezpośrednią inspiracją w pracy projektowej był przeprowadzony wywiad z Dyrektor Białostockiego Parku Naukowo-Technologicznego, paradygmat miasta inteligentnego oraz płyta główna komputera. W płycie głównej powiązania są rozumiane jako dosłowny system kabli i przewodów łączących poszczególne elementu układu (analogia do części budynku-łączników tworzących takie połącznia). Przyglądając się płycie głównej możemy zauważyć oczami wyobraźni wizerunek miniaturowego miasta, z budynkami, siecią dróg itp.
W koncepcji miasta inteligentnego jest to wytworzenie wzajemnie zależnej komunikacji i działania pomiędzy elementami biorącymi udział w procesie tworzenia i działania miasta, gdzie jeden element ma zasadniczy wpływ na działanie drugiego. Wspólnym i istotnym aspektem jest zatem kwestia komunikacji i wytworzenia powiązań fizycznych jak i metaforycznych.

Kształt i wygląd budynków oraz całej koncepcji urbanistycznej oparto o próbę syntezy: szkiców związanych z detalem płyty głównej, powiązań występujących pomiędzy budynkami istniejącymi na działce – ich wewnętrznym dziedzińcem i graficznym placem, budynkami sąsiednimi a kontekstem estetycznym otoczenia.

1. Scheme of functional area

2. Scheme of main communication directions

3. Scheme of glass corridors between buildings

Functional scheme / Schemat funkcjonalny

1. Technology Incubator and Administration (Bialystok Science and Technology Park - BSTP )

2. Technology Centre (BSTP)

3, 4, 5 : Research Centre (BSTP)

6. Virtual Space Centre (BSTP)

7. Educational Centre (BSTP)

8. Business Park

9, 10, 11 : Company Headquaters

1. Budynek Inkubatora Technologicznego i Administracji (Białostocki Park Naukowo-Technologiczny - BPNT )

2. Budynek Centrum Technologicznego (BPNT)

3, 4, 5 : Centrum Badawcze (BPNT)

6. Centrum Przestrzeni Wirtualnej (BPNT)

7. Centrum Edukacyjne (BPNT)

8. Park Biznesowy

9, 10, 11 : Siedziby firm

Urban Development Concept / Koncepcja urbanistyczna rozbudowy BPNT

Główną ideą projektu jest utworzenie Miasta Innowacji, jako zespołu obiektów Białostockiego Parku Naukowo-Technologicznego, stanowiącego, centrum wynalazczości i myśli ludzkiej w sferze miasta, regionu a nawet Polski. Docelowo opracowany obszar ma funkcjonować jako jeden organizm złożony z oryginalnych jednostek. Istotne jest wytworzenie sieci połączeń fizycznych przy pomocy korytarzy komunikacyjnych oraz określenie programu realizowanego przez całość zespołu z przypisanymi funkcjami dedykowanymi dla budynków indywidualnych, tak aby zachować współpracę oraz utworzyć sieć wzajemnych zależności. Powiązane funkcje oraz mieszanie się ich w budynkach powodują tworzenie ruchu,
oraz zderzanie się czynnika ludzkiego powodując wymianę myśli, generowanie zdarzeń i stymulację procesu kreatywnego. Stworzenie takiej sytuacji ma za zadanie wzmożenie procesu poznawczego i twórczego, tworzenie więzi i sieci osób budujących rozwój regionu. Następuje wytworzenie tkanki miasta innowacji, jako sieci powiązań ludzkich, funkcjonalnych i fizycznego zespołu obiektów o rozbudowanej funkcji.

Projektowany zespół proponuje utworzenie również szeregu ogólnodostępnych placów, ciągów pieszo-jezdnych, deptaków, tarasów oraz zagospodarowanego dachu zielonego,
aby możliwie maksymalnie wykorzystać potencjał zderzeń na różnych płaszczyznach – oficjalnych, nieoficjalnych i wirtualnych.

Droga wewnętrzna Parku Naukowo-Technologicznego powoduje podział obszaru koncepcji na dwie strefy: istniejącą oraz projektowaną. Kształt działki oraz kontekst budynków Inkubatora i Centrum Technologicznego wraz z dziedzińcem wewnętrznym o graficznym charakterze przyczyniły się do decyzji o domknięciu pierzei od strony ulicy Kuronia
i pozostawieniu głównego otwarcia w strefie placu pomiędzy obiektami istniejącymi oraz kontynuacji linii elewacji Centrum Technologicznego. Również geometryczny charakter podziałów mniejszych indywidualnych budynków ma swoje źródło w rysunku istniejącego placu stanowi wizualnie jeden budynek składający się z kilku osobnych części połączonych szklanymi korytarzami komunikacyjnymi. W celu wytworzenia powiązań oraz poszerzenia funkcji dodano 2 kondygnacje nadziemne w budynku Centrum Technologicznego, zwiększając je z 2 na 4. Jedność założenia podkreśla sieć ścieżek płynnie przechodząca w bryłę budynku głównego. Najdłuższa aleja o kontrastowej posadzce zagłębionej w ziemi przecina plac i stanowi nakierowanie na wejście główne projektowanego Centrum Edukacyjnego. Mniejsze budynki tworzące pierzeję do strony ulicy Kuronia zorientowane są
na funkcje naukowo-badawcze, naukowo-prezentacyjne oraz centrum co-workingu. Obiekty kolejno od strony zachodniej: składające się z trzech części Centrum Badawcze zajmujące się zagadnieniamiz dziedziny technologii i informatyki oraz Centrum Przestrzeni Wirtualnej (showroom technologiczny, laboratorium 3d, co-working, serwerownie, pracownie komputerowe, mediateka). Zmianę wprowadzono również w zagospodarowaniu działki przy Parku. Wprowadzono wielokondygnacyjny parking podziemny, nad nim zaprojektowany został teren zielony z zespołem drzew.

Komunikacja całego kompleksu przestrzeni Miasta Innowacji jest ważnym elementem konstruującym przestrzeń. Zorganizowana jest w sposób uwzględniający układ budynków istniejących oraz projektowanych, tak by możliwe było łatwe, płynne przejście pomiędzy kolejnymi elementami oraz korzystanie z nich bez konieczności wychodzenia na zewnątrz. Tworzy ona również spoinę, która powoduje odbieranie przestrzeni jako jednej całości, pomimo widocznych wydzielonych jej indywidualnych części.

Zaproponowana koncepcja rozbudowy terenu Parku Naukowo-Technologicznego ma za zadanie podnieść rangę miejsca, działać stymulująco na proces kreatywny
oraz odbiorcę.

Visualization / Wizualizacja

Education Center / Centrum Edukacyjne

Visualization / Wizualizacja

Obiekt przyjął w rzucie geometryczną formę opartą o logiczną, matematyczną siatkę konstrukcyjną. Bryła Centrum Edukacyjnego przyjęła zdecydowaną, surową betonową formę nacechowaną minimalizmem wpisując się w kontekst otoczenia o charakterze naukowo-produkcyjnym. Zdefiniowano elewacje o zróżnicowanych charakterze - od stanowiącej przestrzenne betonowe powierzchnie prostopadłościenne zamykające przestrzeń wizualnie od strony wschodniej elewacji, po całkowicie przeszkloną, półprzezroczystą przenikającą się z dziedzińcem wewnętrzną fasadę szklaną. Układ funkcjonalny pomieszczeń z zapotrzebowaniem na światło naturalne zdefiniował rytmiczny podział fasady podzielonej pionowymi przeszkleniami przechodzącymi od poziomu parteru aż do szczytu głównej kondygnacji, z przeszkleniem zawartym również w strefie attykowej. Powoduje to przenikanie się formy budynku z tłem nieba, które staje się wówczas jego częścią. Zastosowanie minimalnego rozróżnienia środków materiałowych w wykończeniu: betonu, szkła oraz stali, potęguje jego ascetyczny charakter. Przestrzeń budynku przenika się ze strefą zewnętrzna za pomocą wielkopowierzchniowych półprzezroczystych tafli szklanych oraz kompozycji układu nadwieszenia, ściany i budynku, przenikające i przecinającego strefę zewnętrzną. Budynek w linii zewnętrznej, na pierwszy rzut oka stanowi zamkniętą, introwertyczną strefę, by przy bliższym spotkaniu, zbliżeniu się w obszarze wejścia głównego tworzyć otwartą przestrzeń wciągającą użytkownika.

Function scheme / Schemat funkcjonalny

W budynku można wyróżnić cztery podstawowe strefy użytkowe. Pierwsza stanowi przestrzeń naukowo-produkcyjną o powtarzalnym układzie i obszarze wydzielonym przy pomocy systemu korytarzy z kontrolą dostępu na każdej z 4 kondygnacji głównej bryły budynku. Dostęp możliwy jest z indywidualnego wejścia na poziomie 0 oraz szklanego łącznika integrującego budynki sąsiednie na poziomie +1 i +2. W jej skład wchodzą pomieszczenia produkcyjne, laboratoria, magazyny i pomieszczenia techniczne, pomieszczenia przeznaczone dla pracowników (szatnie, magazyny, pomieszczenia socjalne, łazienki, umywalnie) oraz sieć komunikacyjna wzdłuż której powyższe pomieszczenia zostały rozlokowane. Druga strefa użytkowa to właściwe Centrum Edukacyjne zlokalizowane w zachodniej części bryły głównej na kondygnacjach +1, +2 oparte o system pomieszczeń wystawienniczo-doświadczalnych o tematyce związanej z technologią i informatyką, pracowni laboratoryjnych, pracowni projektowej, oparte o rozległy korytarz komunikacyjny
z punktami kontrolnymi w postaci kas biletowych. Trzecia strefa użytkowa jest obszarem reprezentacyjno-edukacyjnym. Ulokowana jest na 3 kondygnacjach budynku (0, +1, +2).
Na poziomie parteru składa się z otwartego holu reprezentacyjnego z przestrzenią informacyjną w strefie wejścia głównego, przechodzącego w korytarze komunikacyjne. Umieszczono również pomieszczenia w formie showroom technologiczny, sale konferencyjne/wykładowe (obecne na wszystkich 3 kondygnacjach), pracownie warsztatowe (+1,+2), pomieszczenia administracji budynku (zależną od administracji głównej BPNT), strefę restauracyjną z zapleczem. Czwarta strefa użytkowa zajmuje obszar dwukondygnacyjnej bryły nadziemnej
i stanowi przestrzeń pracy. Ulokowano w niej otwarte przestrzenie co-workingu, tymczasowo wydzielone za pomocą mobilnych ścian sale wykładowe oraz różnej wielkości pracownie.

Communication scheme / Schemat komunikacji

Integralną częścią założenia jest komunikacja złożona z szerokiego pasma korytarza, która ma stanowić interaktywną strefę relaksu i nauki organizującą czas pomiędzy seriami wykładów, konferencji itp. Dopuszcza się możliwość wprowadzania wystaw tymczasowych, elementów gry miejskiej, elektronicznych stanowisk edukacyjnych, stanowisk promocyjnych film naukowych i technologicznych, swobodne kreowanie przestrzeni przez jej użytkowników. Różne typy stref funkcjonalnych przenikających się w strefie komunikacji powodują występowanie wielu grup użytkowników. Celem tego zabiegu jest wytworzenie przepływ potencjału naukowego oraz sieci wzajemnych zależności i kontaktów wspierającą proces kreatywny i naukowy.